Bu Sevda Yorar Adamı ...

Başlatan ali ihsan, 16 Mayıs 2010, 23:05:05

« önceki - sonraki »

babasamsunlu

Bugün dayanamdım Büyük Başkanımıza bir mesaj attım..Yazarken gözyaşlarıma hakim olamadığım bir msajdı..Ve büyük başkan mesajıma cevap yazdı..Yazmasını bekllemeden yazmıştım ne yalan söyleyeyim..

Aynen şu cümleleri yazmış

-Dün gece duygulanmıştım..Şimdide gözlerim doldu daha çok..Bende sizler için çok üzülüyorum...

Önce çok şaşırdım..Sonra mesajın içinde olan mesajlardan asla geri dönmeyeceğini bir kez daha anladım..Ama asıl önemli olan, sadce Samsunspor diye bağıran,bunca başarısızlığa,horgörülmüşlüğe rağmen
takımın peşinden koşmaya devam eden bizler için üzülüyor olması..Belki bu sayımız 10 binleri bulsa o zaman dönmek zorunda kalırdı..Ama nafile işte..

Benim geleceğe dair hiç bir umudum kalmadı..Bu adiler takımın başında olduğu sürece Artık sadce sezon başı kombinemi alır belki maçlara bile gelmem..Site olarak bir  katkıda bulunmamız gerektiğinde katkıda bulunur ama hep uzaktan seyrederim.Bazı şeyleri idrak edebilmemiz için sanırım daha çok fırın ekmek yememiz lazım..O bizim için üzülüyor çünkü artık hiç bir şey olmayacağını biliyor..

Samsunspor sevdamda hiç bu kadar umutsuz ve karamsar olduğumu hatırlamıyorum..Ali İhsan hocamın dediği gib..Bu sevda yordu beni..Eşim sağlığını kaybedeceksin şu ruhsuzlar yüzünden diye hayıflanıp duruyor.

Varya Teoman kardeşim..İyiki de görmemişsin bugünleri..Görsen zaten ince hastalığa tutulur kahrından göç ederdin ebedi istirahatgahına...

mehmet yılmaz

kardeşim aradaki fark bu... birisi hiç tanımadığı bir SAMSUNSPORLUnun cep telefonu mesajına cevap verecek kadar ilgili...
şimdilikiler ise deplasmana gelen taraftara "merhaba" bile diyemeyecek kadar aciz
görüşme talebimize cevap veremeyecek kadar meşguller(!)

Adam gibi adam, İsmail Başkan!!!

europe_55

Bunlari daha önce bu forumda defalarca konustuk biliyorum ama, keske Ismail Baskan´i geri getirebilsek.

Onsuz olmadigi cok acik artik...

brigand

normal bir lig maçına 2.5 saat önceden gelip , betona gazetelerimizi serip, annemin yaptığı köfte ekmekleri yerdik.babam, ben ve kardeşim. 5 yaşımdan 19uma kadar neredeyse her maça gittik. işlemeseydi o küçücük yaşta kalbimize bu sevda belkide daha 15ine gelmeden bile yorulurduk. ama şimdi yorulmayız...yoramazlar  daha beni.. babamda öle başlamış bu sevdaya.. sporcu olarakta hizmet etmiş.nuri asan hocayla çalışmış.şimdi o adam nasıl yorulsun..heleki o şahlandığımız yılları an ve an yaşamış haldeyken bu günleri görürken...yorulmayız...ne güzel söylenmiş.şaha kalkdığın zamanda  gelecek.. bırakmıyoruz ulan peşini..inadına bu seferrr ölümüne inadına SAMSUNSPOR!!!

babasamsunlu

bırakacağımızdan değilde kardeşim işte daraldık bu i..lerin yüzünden..yoksa Samsunsporu bırakmak ağzımızdan çıkacak en son kelime bile değildir...  :(